به طور تقريبي ميزان حركت ارادي بيمار را ارزيابي مي كند به كلينيسين اجازه مي دهد تا به طور كلي و نه ويژه ميزان وبسایت حركت عصب صورتي را تعيين كند طبقه بندي بيماران به درجات 1تا5 آناتومي عصب صورتي بررسي عصب هفتم جمجمه اي با آزمون ENoG هر عصب صورتي 1000 فيبر دارد كه دو سوم فيبرها حركتي و مابقي حسي اند براي عملكرد طبيعي عصب صورتي نياز به سلامت تنها حدود نيمي از فيبرهاست عصب در كانال شنوايي داخلي تا رسيدن به سوراخ استيلو ماستوئيد به 4 بخش لابيرنتيت- تيمپانيك-نوار پيراميدال-ماستوئيد تقسيم مي گردد آناتومي عصب صورتي به 4 بخش كلي تقسيم مي شود:1-مسيرهاي مركزي2-بخش داخل جمجمه اي3-بخش استخوان تمپورال4-شاخه هاي عصب دهنده بخش هايي از صورت انواع صدمات عصب صورتي 3 اصطلاح براي توصيف سه نوع صدمه به عصب صورتي: neurotmesis neuropraxia axonotmesis تمايز بين مورد 2 با3 با ثبت ENoG امكان پذير نيست مورد 1 معمول ترين يافته مرتبط با BP(فلج بل) مي باشد(بيمار فلج عصب را بدون تخريب عصب محيطي تجربه مي كند) پاسخ طبيعي يا كاهش يافته. اختلال عملكرد عصب صورتي مرتبط با نورو پراكسيا معمولا به طور خود به خود با گذشت زمان بهبود مي يابد axonotmesis(تخريب فيبرهاي داخلي عصب با وجود پوشش خارجي سالم ) ENoG به صورت يك خط صاف neurotmesis (جدي ترين پيامد عصب صورتي به صورت از هم گسيختگي كامل آناتوميكي در عصب) ENoG به صورت يك خط صاف و پروگنوز بازگشت عملكرد بسيار ضعيف است تخريب Wallrian WD روند قطع ارتباط فيبرهاي عصبي بعد از حادث شدن صدمه مي باشد و نسبتا روند آرامي دارد از نظر آناتوميكي از بخش proximal به سمت distal رخ مي دهد اگر ENoG قبل از كامل شدن WD رخ دهد نتيجه به صورت منفي كاذب خواهد بود حداقل 72 ساعت بعد از حادث شدن صدمه براي اجراي اولين ENoGبسيار مهم است ويژگي هاي تحريك مدت آن 0.1تا0.2ms(100تا200 ميكروثانيه) ريت تحريك آهسته احتمال پاسخ حد اكثر را افزايش مي دهد و بيشتر سيستم هاي پاسخ برانگيخته اجازه ارائه محرك الكتريكي سريع (بيشتر از 7 تا8/s)را ندارند بر خلاف AER ها يك سطح شدت محرك ثابت به كار برده نمي شود بلكه شدت محرك تا حدي به صورت تدريجي افزايش مي يابد(به طور تيپيك در محدوده0 تا20mA) در سطح شدت تحريك حد اكثر(supra-maximal)عصب به طور كامل فعال شده ارسال تحريك الكتريكي به منطقه استيلوماستوئيد تحريك مداوم به تحريك تناوبي قابل ترجيح است هم براي راحتي بيمار و هم غلبه بر مقاومت پوست مكان قرارگيري الكترودها قرارگيري دو الكترود تحريك كننده در دو طرف earlob(نرمه گوش) الكترود مثبت(آند) به طو قدامي و الكترود منفي(كاتد)به طور خلفي
کمتراز 10% بیماران دارای dizziness مزمن برای روش های جراحی کاندید می شوند. درمان دارویی در مقابل درمان جراحی برای بیشتراختلالات وستیبولارمزمن (با منشا محیطی یا مرکزی) فروش سمعک فوناک یا اختلالات غیر وستیبولارکه منجربه شکایات dizziness می شوند، هیچ گونه دارودرمانی بیماری خاصی وجود ندارد. علی رغم اینکه تحقیقات حیوانی نشان داده که داروهای محرکی مثل کافئین وآمفتامین می توانند جبران وستیبولار را افزایش دهند، اما این داروها به طور رایج درمراکزکلینیکی استفاده نمی شوند. داروهای مورداستفاده برای درمان بیماران با اختلالال تعادل برای 3هدف اصلی به کارمی روند: 1) مهار کلی علائم وستیبولار؛ 2) درمان دارویی وضعیت های خاص که برای علت علائم وستیبولار متحمل اند مثل بیماری منیر یا انواع میگرن؛ 3) درمان بیمار دارای اختلال افسردگی یا اضطراب بالینی که ممکن است علت اولیه Dizziness باشد یا اینکه به طورثانویه منجربه اختلال وستیبولار محیطی یا مرکزی مهار نشدنی شود. داروهایی که به طور معمول برای تسکین نشانه های dizzinessتجویز می شوند، شامل بنزودیازپین ها، آنتی هیستامین ها و داروهای آنتی کولینرژیک می باشد. به طور کلی، این دارو درمانی در پیشگیری از حملات سرگیجه ای ناکارآمد است ،با این حال ممکن است درکاهش شدت حملات وکنترل تهوع واستفراغ وابسته موثر باشند. داروهای مختلفی می توانند دروضعیت موارد وابسته به روان شناسی یاتشدیدشرایط استفاده شوند، داروهای معمول مورد استفاده دراین شرایط شامل بنزودیازپین ها وداروهای مهارکننده بازجذب سروتونین انتخابی (SSRI)می باشند. بااین حال، پزشک باید به یاد داشته باشد که همه این داروها مسکن های مرکزی هستند. بعد ازآسیب به سیستم وستیبولار محیطی یا مرکزی، حرکات فعال سروچشم، سیگنال های حسی اشتباه تولید می کنند که باعث تحریک مکانیسم های جبران سیستم اعصاب مرکزی می شود. تقریبا مشخص است که مهار وستیبولاربرای درمان dizziness، مانع ازتوانایی مغز برای درک صحیح ناسازگاری های حسی سیستم تعادل می شود وباعث به تاخیر افتادن (نه حذف کامل) فرآیند جبران مرکزی می شود. بنابراین،اگرچه تضعیف وستیبولاربرای کنترل کوتاه مدت علایم حاد مناسب است ،اما آنهاممکن است عکس نتیجه مطلوب موردانتظارعمل کنند.
قابلیت تشخیص گفتاری ضعیف برخی مواقع پیشنهاد می¬گرددکه از هدفون برای امتیازدهی به تشخیص کلمات استفاده نمود. خرید سمعک اینترتون چنانچه امتیازات کمتر از 50 درصد باشد مشخص می¬گردد که نتیجه بهینه استفاده از سمعک برای کمک به لب-خوانی، ارزیابی صدای فرد و کشف صداهای محیط محدود خواهد بود. دلایل زیادی وجود دارند که نشان می¬دهند چرا امتیازات بدست آمده از تعیین گفتار بوسیله هدفون¬ها شاخص خوبی برای بهره¬برداری مناسب از سمعک¬ها نخواهد بود. یک سمعک کاری بیش از نه تنها تقویت صدا انجام می¬دهد. این وسیله همچنین می¬تواند طیف گفتاری وسیعی را شکل دهد، این بدان معناست که برای یک بلندی صدای مشخص تعیین گفتار بلندتر نسبت به بسامد یکنواخت که در یک شنوایی¬سنج موجود است امکان¬پذیرتر است. Christensen, Lee و Humes (1994) نشان دادند که برای افراد با اختلال شنوایی امتیازات گفتاری بدست آمده با بسامد بالا تاکید بر فیلتر تنظیم شده برای تجویز NAL-RP می¬باشد. بدین ترتیب که برای چنین افرادی میزان NAL-RP نسبت به آنهایی که از چنین فیلتری استفاده نمی¬نمایند متفاوت است. Pettersson (1987) به نتایج مشابهی برای یک گروه 50 نفری از کودکان که دارای نگاره¬های شنوایی یکنواختی می¬باشند دست یافتند. حتی حداکثر امتیاز ممکن با یک بسامد یکنواخت در طول آزمایش مشاهده نشده بود. امتیازات مربوط به تعیین سطح گفتاری متشکل از یک ترکیب تصادفی ذاتی است. چنانچه امتیاز واقعی (مانند بر مبنای تعداد بسیار زیادی از بخش¬ها) معادل 50 درصد باشد، امتیاز مربوط به 50 بخش برای نمونه بیش از 61 و یا کمتر از 39 در سطح 5 درصد خواهد بود که با توجه به موقعیت¬های مختلف، متفاوت خواهد بود. همان طور که تعداد آزمون¬های مورد استفاده کاهش می¬یابد پراکندگی امتیازات آزمون نیز گسترش می¬یابد. امتیازات گفتاری همچنین با سطحی که در آن ارائه می-شوند در ارتباطند. تنها روش برای اینکه مطمئن باشیم آزمون در سطحی با بیشترین امتیازات ممکن انجام پذیرفته است، آزمون¬های چند سطحی می¬باشد. محدودیت¬های زمانی اجرای چنین آزمونی را با تعداد زیادی از بخش¬ها در هر سطح ناممکن می¬سازد. اعتبار این آزمون¬ها می¬تواند بواسطه ارزیابی¬های متعدد، طراحی نتایج و تست¬های هوش ارزیابی گردد. علی¬رغم این، در برخی شرایط عدم قطعیت در حداکثر امتیازات همچنان باقی می¬ماند. هر دو مشکل فوق¬الذکر می¬توانند بطور بالقوه از طریق انجام آزمون¬های مدت¬دار و بررسی یک سیستم تقویت کننده که متناسب با واکنش بیمار است. برطرف گردند. یک مشکل بسیار اساسی تفکیک امتیازات کسب شده میان کاربران سمعک و افرادی که از آن استفاده نمی¬کنند می¬باشد. برخی افراد بواسطه روش¬های دیگر از استفاده از سمعک چشم¬پوشی می¬کنند که از آن جمله می¬توان به لب¬خوانی اشاره نمود. لب¬خوانی نیز یکی از روش¬هایی است که کمک به درک صداهای اطراف و در نتیجه کاهش استرس، فشار و ناامنی افرادی که مشکل شنوایی دارند می¬نماید. این افراد از طریق شمارش تعداد هجاها طی یک روش ساده کلمات را درک می¬نمایند. بطور کلی در تست¬های گفتارسنجی امتیازات بر مبنای نوع مواد گفتار تعیین خواهند شد. افزایش در قالبیت فهم ایجاد شده توسط سمعک¬ها به میزان زیادی با سطوح گفتار و صدا مرتبط می¬باشد
امروزه سمعک¬ها در اندازه¬های کوچک در دسترس می¬باشند. آقای X نباید اینگونه خرید سمعک ویدکس فکر کند که برای حل مشکلش باید مقدار زیادی پول خرج کند. وی ممکن است دلایل دیگری نسبت به عدم رضایت یا ناتوانی خود در مهارت صحبت بدون استفاده از سمعک بیان نماید. خانم X می¬تواند به آقای X در درک همه نتایج حاصل از کاهش شنوایی کمک نماید. برای مثال وی می¬تواند از احساس خود در زمانی که آقای X در درک گفتگو در داخل گروه ناموفق است سخن بگوید. بطور مشابه وی می¬تواند به عدم رضایت خود در تفسیر مکالمات برای آقای X و یا افرادی که در یک گروه صحبت می¬نماید اشاره نماید. چنانچه هیچ شخص حاضر دیگری وجود نداشته باشد. متخصصین بالینی می¬توانند از تجارب دیگر خانواده¬ها که یکی از اعضای آنها دارای مشکل شنوایی است و شرایطی همانند وضعیت آقای X دارد استفاده نمایند. بطور کلی متخصصین بالینی می¬بایست این اطمینان خاطر را ایجاد نمایند که آقای X بهترین امکانات ممکن را برای تغییر عقایدش در اختیار دارد که می¬توانند در یک تصمیم¬گیری آگاهانه به وی کمک کنند. یکی از این اطلاعات می¬تواند در خصوص عملکرد سمعک¬ها در شرایط بسیار شلوغ باشد. در خاتمه هر بررسی چنانچه مشاور تشخیص دهد که بیمار علاقه¬ای به پذیرش سمعک ندارد و یا اینکه نمی¬خواهد از سمعک استفاده نماید، می¬بایست از روش¬های معقول و برقراری ارتباط بین منافع و محرک-های استفاده، بیمار را آماده پذیرش سمعک نمود. داشتن تجارب منفی که ممکن است مانع پذیرش سمعک از سوی بیمار گردد می¬بایست با تشریح علل قانع کننده برای او و توضیح بدتر شدن شرایط در صورت عدم استفاده از سمعک، یکی از مواردی است که در تجویز این وسیله برای بیمار می¬بایست مدنظر قرار گیرد. بیمارانی که نسبت به اثرات منفی کاهش شنوایی بر کیفیت زندگی خود آگاهی دارند به راحتی سمعک را می¬پذیرند. این وضعیت¬ها می¬توانند عبارت باشد از: به سختی ارتباط برقرار کردن با افراد دیگر و صرف نظر کردن از برخی فعالیت¬ها به دلیل بیماری¬های فیزیکی یا ذهنی باشد. برخی بیماران ممکن است خواهان یک زندگی با برنامه همراه با اختلال شنوایی باشند. برخی افراد معتقدند که یک مورد اخلاقی در رشد آگاهی بیمار از این مساله وجود دارد. به نظر می¬رسد که جستجوی مشکلات مربوط به اختلال شنوایی توسط متخصصین بالینی نیاز به همکاری و شناخت این موضوع توسط بیمار دارد. 2-8: محدودیت بالاتر اختلال شنوایی از زمان ظهور ایمپلنت حلزونی و پشتیبان¬های لامسه¬ای هر فرد که فاقد قوه شنوایی باشد می¬تواند از اندام¬های مضصنوعی استفاده نماید. بیمار می¬تواند متناسب با وضعیش از این اندام¬های مصنوعی استفاده نماید. با توجه به امتیازات کسب شده در سنجش گفتار، سمعک¬ها و اعضای مصنوعی برای بیماران تجویز می¬گردد. توضیح مفصل در خصوص ایمپلنت¬های حلزونی و اندام¬های مصنوعی ماوراء اهداف این کتاب می¬باشند. از آنجایی که ایمپلنت¬های حلزونی نسبت به پشتیبان¬های لامسه¬ای در درک گفتاری نتایج بهتری را به همراه دارند، متخصصین بالینی با اصول تعریف شده¬ای در این زمینه وبرو هستند، هرچند که برای همه بیماران همه آنها را ارائه نمی¬نمایند. برای مثال تصمیم نخست می¬تواند مربوط به پیشنهاد سمعک برای هر دو گوش باشد. سمعک¬ها می¬توانند به تنهایی و یا همرا با ایمپلنت¬های حلزونی برای هر بیمار تجویز گردد. چنانچه یک ایمپلنت حلزونی مناسب نباشد، می¬بایست از سمعک¬ها با توجه به نتایج آزمایش بیمار استفاده نمود. چنانچه یک وسیله لامسه¬ای مناسب نباشد، می¬توان سمعک¬ها را پیشنهاد نمود.
سمعک انتقال استخوانی به این جز در بهره اش نیاز ندارد،چون قیمت سمعک زیمنس مسیر انتقال استخوانی، گوش میانی را کنار می گذارد.پس در نتیجه عبارتCدر معادله منها شده است.در گوش های اتواسکلروزی، اصلاحیه کارهارت بایستی در ادیوگرام طبق تجویز سمعک به کار برده شود(بخش9.4 را ببینید). متناوبا،فرد ممکن است که از یک تجویز بهره گوش واقعی سمعک دار نسبت به بهره القایی شروع کند.سطح حساسیت آکوستیکی-مکانیکی موردنیاز،می تواند از معادله 16.3 محاسبه شود: A=REAG+(RETEFL-MAP)-C 16.3 که MAPبیانگر حداقل سطح فشار قابل شنیدن افراد طبیعی برای صدای انتقال هوایی است،مربوط به کانال گوش معادل است. مشابه این معادله،می تواند برای تجویز حداکثر خروجی انتقال دهنده استخوان،بکار رود،OFL90،به عبارت دیگر،حداکثر خروجی که برای یک سمعک آکوستیکی تجویز می شود،OSPL90،برای همان فرد: OFL90=OSPL90+(RETFL-RETSPL)-C 16.4 که RETSPL معادل آستانه SPLمرجع(برای شنوایی طبیعی)در یک کوپلر2ccاست (جدول16.2 را ببینید).جدول16.3 ارزش مناسبی را برای هر یک از کلمات در معادله16.2بجای16.4،ارائه می دهد. مثالی از تجویز سمعک انتقال استخوانی فرض کنید برای فردی با ادیوگرام نشان داده شده در دو ردیف اول جدول16.4،یک سمعک انتقال استخوانی،تجویز شده است.با استفاده از فرایندNAL-RPبرای بهره (بخش9.2.2را ببینید) و فرآیند NAL-SSPL برایOSPL90(بخش9.6 را ببینید)،توجه کنید که اگر این جدول به کار رود تا یک برگه چرکنویس یا ورق عریض(Spreadsheet) را بسازد،شکل های اصلاحیه در ردیف5و8 در همه ی بیماران مشابه خواهد بود.سطح حساسیت آکوستیکی-مکانیکی در ردیف6نشان داده شده،معادل ردیف4بعلاوه ردیف5 منهای ردیف3 است.بطور مشابه،OFL90معادل ردیف7 بعلاوه ردیف8 منهای ردیف3 است.
پزشکان کمی به ماستوئید مصنوعی و شتاب سنج،دسترسی دارند.در نتیجه بایستی سمعک زیمنس هوشمند سمعک های انتقال استخوانی به صورت ابتدایی،براساس مشخصه سمعک،انتخاب و تنظیم شود.با اندازه گیری وسنجش بهره عملکردی یا کاربرد تکنیک های سابژکتیو(ذهنی) دیگر، ادامه می یابد. شیوه های تجویز عملکرد الکتروآکوستیکی سمعک های انتقال هوایی در بخش9، پوشش داده شده است.در این بخش توضیح داده خواهد شد که چگونه این تجویز به یک تجویز برای سمعک انتقال هوایی،تبدیل می شود . فرض کنید که بعضی قواعد تجویز برای یک بهره القایی هدف ، برای کاربر سمعک استفاده می شود،اما می خواهیم که یک سمعک انتقال استخوانی را بجای سمعک انتقال هوایی،فیت کنیم.سطح حساسیت آکوستیکی-مکانیکی،A،که روی میانگین نتایج در سطح حساسیت معادل به آنچه که بوسیله ی سمعک انتقال هوایی ارائه می گردد،با معادله ی16.2 زیر،قابل محاسبه است: که RETFLسطح نیروی آستانه معادل مربوط به ماستوئید مصنوعی است(جدول16.1)، MAFنیز حداقل میدان قابل شنیدن برای شنوای طبیعی است(ISO226)، و C نیز بخش انتقالی افت شنوایی فرد است،همانطور که با اختلاف مسیر هوایی-استخوانی، معرفی وتعیین می شود.هر کدام از کمیت های موجود در معادله16.2 ممکن است در فرکانس های مختلف متقاوت باشد.این معادله به آسانی قابل فهم است:
حساسیت آکوستیکی-مکانیکی انتقال دهنده استخوانی، بایستی متفاوت از بهره القایی باشد،با مقداری که برای افراد شنوای طبیعی، در بعضی روش ها در محاسبه بهره القایی اجازه می دهد.
در سیستم کراس(هدایت دگرسویی محرک) که از خانواده وسایل کمک شنوایی است، اجزای کراس فروش سمعک استارکی بصورت متقارن در دو طرف سر قرار می گیرند و بصورت الکتریکی به همدیگر متصل می شوند.سیستم کراس برای افراد کم شنوای یکطرفه،مناسب ترین گزینه است.سیستم کراس شامل یک میکروفون در سمت گوش کم شنوا و ترکیبی از تقویت کننده،رسیور(بلندگو) و قالب غیر انسدادی یا پوسته در سمت گوش با شنوای طبیعی(گوش سالم)است.اضافه کردن یک میکروفون به سمت گوش شنوای طبیعی، سیستم کراس یکطرفه را به کراس دوطرفه(BICROS) تبدیل می کند که این نوع کراس(کراس دوطرفه)برای افراد کم شنوای دوطرفه مناسب می باشد. کراس دو طرفه(استریو) شامل دو کراس جداگانه است،به این صورت که صداهایی که به هر میکروفون می رسد به سمت سر مقابل انتقال می یابد.این چیدمان(آرایش) بطور مجازی( بالقوه) ،مشکلات فیدبک را برطرف می نماید. همه ی اجزای تشکیل دهنده سمعک ترانس کرانیال،در یک طرف سر است اما سیگنال را از طریق انتقال استخوانی به سراسر جمجمه می فرستد. خروجی سمعک انتقال استخوانی بجای موج صوتی، یک ارتعاش مکانیکی است.این وسیله بسیار مناسب است برای افرادی که بخاطر مسائل و توصیه های پزشکی، نمی توانند از وسایل کمک شنوایی(سمعک)که به هر طریق باعث انسداد گوش می شوند ، استفاده کنند. در بیماران مبتلا به کم شنوایی حسی-عصبی سمعک انتقال استخوانی به دلیل ناکارآمدی مسیر انتقال استخوانی، بخوبی سمعک های انتقال هوایی نمی تواند باعث تحریک حلزون شود. در بیماران مبتلا به کم شنوایی های شدید انتقالی،سمعک انتقال استخوانی این توانایی را دارد که حلزون را با همان قدرت سمعک های انتقال هوایی،تحریک نماید. با بکار گیری استانداردهای موجود(در دسترس) برای آستانه های راه انتقال هوایی واستخوانی،تجویز سمعک های انتقال استخوانی می تواند جایگزین سمعک های انتقال هوایی شود.
خواندن و نوشتن هم همانند زبان خاص هر گونه می باشد اما جنبه جهانی بودن در آن مطرح نمی باشد. هر فرهنگ شناخته شده سایت بشری یک زبان صحبتی و یا اشاره ای دارد اما همانطور که در فصل اول اشاره شد، گویندگان خیلی از این زبان ها شکل نوشتاری برای زبان خود اختراع ننمودند. در فرهنگ هایی که زبان نوشتاری وجود دارد این امکان وجود ندارد که زبان نوشتاری به شیوه طبیعی و بدون آموزش هم چون زبان گفتاری توسط کودک فراگرفته شود. بعلاوه توانایی و روال یادگیری خواندن و نوشتن هم بسیار متفاوت بین افراد می باشد، برخی کودکان پیشرفت بسیار سریع با تلاش اندک و برخی نیاز به تلاش بیشتر دارند. فردی که خواندن و نوشتن فرانگرفته باشد مشکلات اجتماعی متعددی را تجربه می کند اما دارای شرایط پاتولوژیک تلقی نمی گردد، این عکس شرایطی است که فرد در معرض زبان قرار گرفته اما قادر به کسب آن نبوده، زیرا این شرایط پاتولوژیک تلقی می گردد. شرایط پاتولوژیکی متعددی داریم از جمله دیسلکسی، که ناتوانی فرد در خواندن می باشد. خواندن پاسخ طبیعی در معرض زبان نوشتاری قرار گرفتن نمی باشد. این واقعیت ها همه به معنی این است که زبان نوشتاری یک پدیده فرهنگی است برخلاف زبان گفتاری که ماهیت بیولوژیکی دارد. برخلاف زبان گفتاری، زبان نوشتاری از لحاظ سازماندهی و بازنمایی بسیار متفاوت می باشد.
مطالعه برای مبنای ژنتیک زبان: نشانگر نهایی ماهیت بیولوژیکی زبان وابسته به کشف زن مرتبط با زبان می باشد، زبان نیز همانند دکتر ولدبیگی تمام جنبه های بیولوژیکی انسان به طور مستقیم در DNA رمز گذاری شده است. بررسی بر روی ماهیت ژنتیکی افراد با بررسی شجره نامه آن ها امکان پذیر می باشد. این مطالعات معمولا وراثت یک بیماری خاص را در نسل های مختلف یک خانواده بررسی می نماید. در مطالعه ای در سال 1997، نشان داده شد که اعضای سه نسل از خانواده ای از یک بیماری زبانی، دیسلکسیا، رنج می برند، این نشان دهنده این است که آنورمالی های ژنتیکی مرتبط با تکامل زبان زمینه وراثتی هم می تواند داشته باشد. دانشمندان اخیرا معتقدند که زبان اساس ژنتیکی دارد که در پی آن ژن FOX P2 کشف شد. این ژن یک ژن در شبکه ژنی چند تاییست که در توانایی زبانی انسان موثر است.
خواندن و نوشتن به عنوان محصول عوامل فرهنگی: تا به اینجا پیرامون تطابق زبان انسانی با پنج معیار لنه برگ در رابطه با ماهیت بیولوژیکی آن بحث گردید. زبان، خاص هر گونه است و برای اعضای هر گونه جهانی می باشد. زبان به طور خود به خودی تکامل می یابد و زمانی که کودک از نوزادی تا کودکی در معرض آن قرار می گیرد نیاز به آموزش پیچیده ندارد. زبان فاکتورهای متعدد آناتومیک، فیزیولوژیک و ژنتیکی دارد. اما خواندن و نوشتن چطور؟ از آنجا که مرتبط با زبان هستند آیا جنبه بیولوژیکال دارند؟ پاسخ به این سوال خیر است. قدمت نوشتن تنها 5000 سال می باشد، که جزء بسیار کوچکی از محدوده زمانی پیدایش زبان گفتاری است. قدیمی ترین زبان نوشتاری cuneiform نام داشته و توسط سومری ها اختراع گردید. در آن زمان هدف از اختراع خط نوشتاری ثبت کردن معاملات کشاورزی بود. اولین علائم نگارشی سمبل هایی بود که نشان دهنده یک شی ء یا مفهوم خاص بود.
قواعد فونولوژیک مرتبط با هجا، مانند محدودیت های واجی که به ابتدا و انتهای هجا اِعمال می شوند، به عروض اشاره کردیم. فروش سمعک ویدکس تکیه نیز یک ویژگی suprasegmental است. در هر لغتی در انگلیسی، هجاهای مختلف میزان برجستگی متفاوتی دارند و برجسته ترین هجا تکیه ی اصلی را دارد. برجستگی عروضی به صورت اکوستیک به طرق مختلفی بروز پیدا می کند. هجاهای دارای تکیه را می توان بلندتر یا طولانی تر یا با زیر و بمی بالاتری نسبت به سایر هجاها تولید کرد. در انگلیسی، تکیه می تواند بین برخی از اسم ها و فعل ها تمایز ایجاد کند. اسامی دوهجایی در انگلیسی معمولا الگوی تکیه مرکب از دو هجا دارند که یکی بلند و دومی کوتاه است (trochaic) که تکیه اصلی روی هجای اول قرار میگیرد. در مقابل، افعال دو هجایی الگوی تکیه iambic دارند که تکیه اصلی روی هجای دوم قرار می گیرد. برخی از جنبه های عروض به راحتی از محدوده هجاها و کلمات فراتر می روند. تمام جمله ها الگوهایی از زیر و بمی و آهنگ دارند که به شکل صعودی و نزولی در گروه های واژگانی در عبارت های آهنگین دیده می شوند. دو جمله زیر را در نظر بگیرید که از نظر segmental کاملا یکسان هستند اما از نظر آهنگ بسیار متفاوت می باشند. (2) a. My computer has wireless. b. My computer has wireless? جملات اخباری مانند جمله 2a از ابتدا به انتهای جمله با آهنگ نزولی تولید می شوند و در مقابل، جملات پرسشی مانند 2b با آهنگ صعودی تولید می گردند. نحوه تولید جمله زیر را در نظر بگیرید: (3) Tony disconnected the modem. احتمالا تنها جزء برجسته در گفته شما کلمه modem است. (جزء برجسته جزئی است که اندکی طولانی تر، بلندتر و با زیر و بمی بالاتر از سایر کلمات موجود در جمله تولید می شود). به دلیل وجود یک قانون عروضی در زبان انگلیسی، در یک جمله خبری کلمه انتهایی اندکی برجسته تر است. به این نوع از عروض اصطلاحا pitch accent گفته می شود.حال تصور کنید که شما جمله شماره 3 را در پاسخ به این پرسش تولید کرده اید که Who disconnected the modem?. در این مثال کلمه Tony بیشتیر انرژی دارد و برجسته تر است زیرا پاسخِ یک پرسش است و در مرکز توجه قرار می گیرد. به این نوع از برجستگی عروضی focus accent گفته می شود. در این حالت میزان برجستگی واژه بیشتر از pitch accent است. در مقابل، در پاسخ به پرسش What did Tony disconnect? ، تمرکز روی عبارت the modem خواهد بود.
عروض یکی از جنبه های زبان است که توسط جزء فونولوژیک کنترل می شود و تقریبا می توان خرید سمعک فوناک آن را به منزله ریتم و زیر و بمی صدای گفتاری در نظر گرفت. زبان اشاره و زبان گفتاری از جنبه عروض مشابهت دارند به طوری هر دوی آنها قواعدی دارند تا ویژگی های عروضی معمول، مانند قرار دادن مکث در جمله یا گروه بندی کلمات به شکل عبارات آهنگین، را تحت تاثیر قرار دهند. قواعد عروضی روی واحد هایی مانند هجا، کلمات عروضی و عبارات عروضی اِعمال می شوند. از آنجایی که این واحدها در طول زمان می توانند به بیش از یک قسمت (segment) گسترش یابند به آنها suprasegmental گفته می شود. زبان ها بر اساس گرایش های ریتمیک شان به گروه هایی طبقه بندی شده اند. زبان هایی مثل انگلیسی و هلندی عموما تحت عنوان زبان های stress-timed توصیف می شوند، زیرا هجاهای دارای تکیه نقش مهمی در سازماندهی ریتم در یک عبارت دارند. زبان هایی مانند فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی تحت عنوان زبان های syllable-timed توصیف می شوند و زبان هایی مانند ژاپنی mora-timed هستند (mora یکی از واحد های وزن عروضی است. از هجاها، واکه ها و همخوان های موجود در قافیه ی هجاکوجکتر است، هسته و coda ی آن mora را تشکیل می دهند). ایده اصلی پشت این طبقه بندی این است که زبان ها دارای ریتم همزمان (isochronous) هستند: مقدار زمانی که از یک تکیه تا تکیه بعدی صرف می شود منظم خواهد بود، تکیه تا تکیه (در انگلیسی)، هجا تا هجا (در اسپانیایی) یا mora تا mora در ژاپنی. تمایز بین این طبقه بندیِ ریتمیک خیلی ملموس و روشن نیست. به عنوان مثال برخی زبان ها مانند برزیلی ویژگی های زبان های stress-timed و syllable-timed را با هم دارند. همچنین ممکن است تفاوت بین این طبقه بندی های ریتمیک ناشی از تفاوت در محدودیت های ساختار هجا باشد: زبان های stress-timed می توانند ریتم های پیچیده را تحمل کنند؛ زبان های syllable-timed و mora-timed ریتم های ساده تری دارند. به علاوه، زبان های stress-timed تمایل دارند تا واکه های موجود در هجای فاقد تکیه را به واکه های مرکزی تر تبدیل کنند؛ به این فرآیند vowel reduction می گویند. مثلا در زبان انگلیسی بسیاری از هجاهای فاقد تکیه حاوی واکه [ə] هستند. تلفظ واکه ای که زیرش خط کشیده شده را در این دو کلمه مقایسه کنید: harmonic و harmony، که به ترتیب به شکل [ɑ] و [ə] تلفظ می شوند. این فرآیند vowel reduction در زبان های syllable-timed و mora-timed کمیاب است. یکی از ویژگی های suprasegmental که بسیاری از زبان ها به صورت واجی استفاده می کنند tone است. مثلا Mandarin Chinese چهار تون دارد که برای تمایز لغات از یکدیگر استفاده می شود.
آشنایی با مزایای سمعک نامرئی هوشمند اگر از کم شنوایی رنج می برید و دوست ندارید از سمعک استفاده کنید مطالعه مطلب مربوط به سمعک نامرئی را به شما پیشنهاد می کنم. آشنایی با مزایای سمعک نامرئی هوشمند بیشتر افرادی که مشکل شنوایی دارند و کلمات را به درستی تشخیص نمی دهند حاضر به استفاده از سمعک نیستند.
از مهمترین دلایل استفاده نکردن از سمعک، ترس و نگرانی از دیده شدن سمعک است. اما همین افراد سمعک هوشمند اگر اطمینان حاصل کنند که با استفاده از سمعک هایی که اصلا قابل دید نیست می توانند مانند یک فرد سالم و حتی بهتر از یک فرد سالم! بشنود از سمعک استفاده می کنند.
آشنایی با انواع سمعک نیازمند شناخت عملکرد این وسیله کمک شنوایی به همراه اجزای تشکیل دهنده آن می باشد. بنابراین در این متن به آشنایی با سمعک (وسیله کمک شنوایی) می پردازیم
سمعک چیست؟ سمعک یا (Hearing Aids) ، وسیله ای است الکتریکی که اصلی ترین و مهم ترین وظایف آن تقویت اصوات ضروری (گفتارها) ، بهبود شنوایی افراد با اختلالات کم شنوایی و حذف صداهای مزاحم و غیر ضروری است.
این دستگاه اصوات که شامل گفتار و صداهای محیط اطراف می باشد را دریافت می کندو پس از تشخیص گفتار، آن را تقویت کرده، پردازش می کند و سپس به گوش تحویل می دهد. سیستم شنوایی انسان دارای پیچیدگی های زیادی است. لذا تقویت کم شنوایی با یک تقویت کننده ساده امکان پذیر نمی باشد و مستلزم استفاده از تکنولوژی های پیشرفته پردازشی و عملکردی است. سمعک ها فقط صداها را تقویت نمی کنند، بلکه پردازش های متنوعی بر روی اصوات قبل از رسیدن به گوش انجام می دهند.
درباره سمعک دیجیتال دومین نسل سمعک ها نوع دیجیتالی آن هستند. که نسبت به آنالوگ پیشرفته تر و کارآمدتر می باشند. در سمعک های دیجیتال اصوات دریافتی، به یکسری اعداد کدبندی شده، تبدیل می شود؛ که در هر زمان بلندی و شدت آن متغییر است. در روش دیجیتال صداها با دقت بیشتر و تمرکز بر جزئیات پردازش می شوند. مدارهای پردازشی مخصوصی در این سمعک ها وجود دارد؛ همچنین تعداد کانال ها و باندهای استفاده شده در این دستگاه ها بیشتر است. و این خصوصیت به ادیولوژیست این امکان را می دهد؛ که تنظیمات بهتری را روی دستگاه اعمال کند.
در مثال دستگاه کپی برای سمعک دیجیتال باید گفت، که انگار یک کپی مجدد از روی اسکن فایل اصلی تهیه می شود. در نتیجه کیفیت صدا بسیار بالاتر بوده و فرد گیرنده صدای مطلوب تری را دریافت می کند. در این دستگاه ها می توان چندین بار بدون اینکه کیفیت پایین بیاید، صدای دیجیتال را تکرار کرد. امکان تشخیص بین صداهای محیطی و گفتار برای این نوع سمعک ها وجود دارد؛ بنابراین این دستگاه ها می توانند، صداهای مزاحم را حذف کنند و علاوه بر آن گفتار را تقویت کنند که درک بهتری از گفتار برای فرد استفاده کننده ایجاد شود.
درباره سمعک هوشمند و تجویز سمعک بیشتر بدانیم اگر از کم شنوایی رنج می برید و دوست ندارید از سمعک تجویز سمعک هوشمند استفاده کنید مطالعه مطلب مربوط به سمعک نامرئی به شما پیشنهاد می شود.
به گزارش ایسنا به نقل از تهران صفیر بیشتر افرادی که مشکل شنوایی دارند و کلمات را به درستی تشخیص نمی دهند حاضر به استفاده از سمعک نیستند.
از مهمترین دلایل استفاده نکردن از سمعک، ترس و نگرانی از دیده شدن سمعک است. اما همین افراد اگر اطمینان حاصل کنند که با استفاده از سمعک هایی که اصلا قابل دید نیست می توانند مانند یک فرد سالم و حتی بهتر از یک فرد سالم! بشنوند از سمعک استفاده می کنند.
آشنایی با انواع سمعک نیازمند شناخت عملکرد این وسیله کمک شنوایی به همراه اجزای تشکیل دهنده آن می باشد. بنابراین در این متن به آشنایی با سمعک (وسیله کمک شنوایی) می پردازیم.
سمعک چیست؟
سمعک یا (Hearing Aids) ، وسیله ای است الکتریکی که اصلی ترین و مهم ترین وظایف آن تقویت اصوات ضروری (گفتارها) ، بهبود شنوایی افراد با اختلالات کم شنوایی و حذف صداهای مزاحم و غیر ضروری است. این دستگاه اصوات که شامل گفتار و صداهای محیط اطراف می باشد را دریافت می کند و پس از تشخیص گفتار، آن را تقویت کرده، پردازش می کند و سپس به گوش تحویل می دهد. سیستم شنوایی انسان دارای پیچیدگی های زیادی است. لذا تقویت کم شنوایی با یک تقویت کننده ساده امکان پذیر نمی باشد و مستلزم استفاده از تکنولوژی های پیشرفته پردازشی و عملکردی است. سمعک ها فقط صداها را تقویت نمی کنند، بلکه پردازش های متنوعی بر روی اصوات قبل از رسیدن به گوش انجام می دهند.
درباره سمعک هوشمند
در سمعک های هوشمند، مانند سمعک ویدکس علاوه بر پردازش دیجیتالی پیشرفته صداهای دریافتی، امکان ذخیره و نگهداری داده‌ها نیز وجود دارد. این داده ها شامل نحوه استفاده کاربر از سمعک در محیط های مختلف می باشد. پس از یک تا دو هفته، ذخیره سازی داده ها بر روی دستگاه، تنظیمات مورد نیاز کاربر بصورت خودکار سنجیده می شود. و بر روی دستگاه اعمال می گردد. از آن پس با ورود فرد به هر محیطی، مکانیسم سمعک شروع به شناسایی محیط اکوستیکی کرده؛ و تنظیمات مربوط به آن محیط را به طور خودکار اعمال می کند.
در این مرحله الگوریتم های دقیق و پیشرفته سمعک، محاسبات و سریعی را انجام می دهند، و درک گفتار در آن محیط را به حداکثر می رسانند. به دلیل اینکه این سمعک ها، سطح مطلوب صوتی و میزان تقویت صوت ها برای فرد استفاده کننده را یاد می گیرند، به آنها سمعک هوشمند می گویند. از دیگر قابلیت های این گونه از سمعک ها تنظیم آنها با کامپیوتر است. که وجود کانال ها و باند های متعدد این تنظیمات را آسان تر و پیشرفته تر می سازد. سیستم ردیاب گفتار، همزمان با تقویت گفتار به کنترل و حذف صوت های مزاحم می پردازد. و استفاده از سمعک را برای فرد استفاده کننده ایده آل و لذت بخش می کند.
امروزه تکنولوژی بیسیم (وایرلس) نیز در سمعک های هوشمند استفاده می شود. که از بروزترین انواع تکنولوژی سمعک ها می باشد. لازم به ذکر است که قیمت سمعک بر اساس تکنولوژی های به کار رفته در آن تغییر می کند. این تکنولوژی قابلیت اتصال با وسایل الکترونیکی مثل لپ تاپ، تلفن، تلویزیون و … را فراهم می کند. سمعک های هوشمند برای انواع مختلف کم شنوایی کاربرد دارد. و در اندازه های مختلف نامرئی، داخل گوشی و پشت گوشی وجود دارد؛ که خوشبختانه شنوایی از طریق دستگاه را تا حد زیادی به شنوایی طبیعی نزدیک کرده است. انواع برند های سمعک نامرئی هوشمند شامل سمعک ویدکس ، سمعک استارکی ، سمعک اینترتون ، سمعک زیمنس ، سمعک فوناک ، سمعک یونیترون و سمعک اتیکن است.
آشنایی با مزایای سمعک نامرئی هوشمند اگر از کم شنوایی رنج می برید و دوست ندارید از سمعک هوشمند استفاده کنید مطالعه مطلب مربوط به سمعک نامرئی را به شما پیشنهاد می کنم. آشنایی با مزایای سمعک نامرئی هوشمند بیشتر افرادی که مشکل شنوایی دارند و کلمات را به درستی تشخیص نمی دهند حاضر به استفاده از سمعک نیستند.
از مهمترین دلایل استفاده نکردن از سمعک، ترس و نگرانی از دیده شدن سمعک است. سمعک هوشمنداما همین افراد اگر اطمینان حاصل کنند که با استفاده از سمعک هایی که اصلا قابل دید نیست می توانند مانند یک فرد سالم و حتی بهتر از یک فرد سالم! بشنود از سمعک استفاده می کنند.
آشنایی با انواع سمعک نیازمند شناخت عملکرد این وسیله کمک شنوایی به همراه اجزای تشکیل دهنده آن می باشد. بنابراین در این متن به آشنایی با سمعک (وسیله کمک شنوایی) می پردازیم
سمعک چیست؟ سمعک یا (Hearing Aids) ، وسیله ای است الکتریکی که اصلی ترین و مهم ترین وظایف آن تقویت اصوات ضروری (گفتارها) ، بهبود شنوایی افراد با اختلالات کم شنوایی و حذف صداهای مزاحم و غیر ضروری است.
این دستگاه اصوات که شامل گفتار و صداهای محیط اطراف می باشد را دریافت می کندو پس از تشخیص گفتار، آن را تقویت کرده، پردازش می کند و سپس به گوش تحویل می دهد. سیستم شنوایی انسان دارای پیچیدگی های زیادی است. لذا تقویت کم شنوایی با یک تقویت کننده ساده امکان پذیر نمی باشد و مستلزم استفاده از تکنولوژی های پیشرفته پردازشی و عملکردی است. سمعک ها فقط صداها را تقویت نمی کنند، بلکه پردازش های متنوعی بر روی اصوات قبل از رسیدن به گوش انجام می دهند.
درباره سمعک دیجیتال دومین نسل سمعک ها نوع دیجیتالی آن هستند. که نسبت به آنالوگ پیشرفته تر و کارآمدتر می باشند. در سمعک های دیجیتال اصوات دریافتی، به یکسری اعداد کدبندی شده، تبدیل می شود؛ که در هر زمان بلندی و شدت آن متغییر است. در روش دیجیتال صداها با دقت بیشتر و تمرکز بر جزئیات پردازش می شوند. مدارهای پردازشی مخصوصی در این سمعک ها وجود دارد؛ همچنین تعداد کانال ها و باندهای استفاده شده در این دستگاه ها بیشتر است. و این خصوصیت به ادیولوژیست این امکان را می دهد؛ که تنظیمات بهتری را روی دستگاه اعمال کند.
در مثال دستگاه کپی برای سمعک دیجیتال باید گفت، که انگار یک کپی مجدد از روی اسکن فایل اصلی تهیه می شود. در نتیجه کیفیت صدا بسیار بالاتر بوده و فرد گیرنده صدای مطلوب تری را دریافت می کند. در این دستگاه ها می توان چندین بار بدون اینکه کیفیت پایین بیاید، صدای دیجیتال را تکرار کرد. امکان تشخیص بین صداهای محیطی و گفتار برای این نوع سمعک ها وجود دارد؛ بنابراین این دستگاه ها می توانند، صداهای مزاحم را حذف کنند و علاوه بر آن گفتار را تقویت کنند که درک بهتری از گفتار برای فرد استفاده کننده ایجاد شود.
درباره سمعک هوشمند و تجویز سمعک بیشتر بدانیم اگر از کم شنوایی رنج می برید و دوست ندارید از سمعک استفاده کنید سمعک هوشمند ایسنا مطالعه مطلب مربوط به سمعک نامرئی به شما پیشنهاد می شود.
به گزارش ایسنا به نقل از تهران صفیر بیشتر افرادی که مشکل شنوایی دارند و کلمات را به درستی تشخیص نمی دهند حاضر به استفاده از سمعک نیستند.
از مهمترین دلایل استفاده نکردن از سمعک، ترس و نگرانی از دیده شدن سمعک است. اما همین افراد اگر اطمینان حاصل کنند که با استفاده از سمعک هایی که اصلا قابل دید نیست می توانند مانند یک فرد سالم و حتی بهتر از یک فرد سالم! بشنوند از سمعک استفاده می کنند.
آشنایی با انواع سمعک نیازمند شناخت عملکرد این وسیله کمک شنوایی به همراه اجزای تشکیل دهنده آن می باشد. بنابراین در این متن به آشنایی با سمعک (وسیله کمک شنوایی) می پردازیم.
سمعک چیست؟
سمعک یا (Hearing Aids) ، وسیله ای است الکتریکی که اصلی ترین و مهم ترین وظایف آن تقویت اصوات ضروری (گفتارها) ، بهبود شنوایی افراد با اختلالات کم شنوایی و حذف صداهای مزاحم و غیر ضروری است. این دستگاه اصوات که شامل گفتار و صداهای محیط اطراف می باشد را دریافت می کند و پس از تشخیص گفتار، آن را تقویت کرده، پردازش می کند و سپس به گوش تحویل می دهد. سیستم شنوایی انسان دارای پیچیدگی های زیادی است. لذا تقویت کم شنوایی با یک تقویت کننده ساده امکان پذیر نمی باشد و مستلزم استفاده از تکنولوژی های پیشرفته پردازشی و عملکردی است. سمعک ها فقط صداها را تقویت نمی کنند، بلکه پردازش های متنوعی بر روی اصوات قبل از رسیدن به گوش انجام می دهند.
درباره سمعک هوشمند
در سمعک های هوشمند، مانند سمعک ویدکس علاوه بر پردازش دیجیتالی پیشرفته صداهای دریافتی، امکان ذخیره و نگهداری داده‌ها نیز وجود دارد. این داده ها شامل نحوه استفاده کاربر از سمعک در محیط های مختلف می باشد. پس از یک تا دو هفته، ذخیره سازی داده ها بر روی دستگاه، تنظیمات مورد نیاز کاربر بصورت خودکار سنجیده می شود. و بر روی دستگاه اعمال می گردد. از آن پس با ورود فرد به هر محیطی، مکانیسم سمعک شروع به شناسایی محیط اکوستیکی کرده؛ و تنظیمات مربوط به آن محیط را به طور خودکار اعمال می کند.
در این مرحله الگوریتم های دقیق و پیشرفته سمعک، محاسبات و سریعی را انجام می دهند، و درک گفتار در آن محیط را به حداکثر می رسانند. به دلیل اینکه این سمعک ها، سطح مطلوب صوتی و میزان تقویت صوت ها برای فرد استفاده کننده را یاد می گیرند، به آنها سمعک هوشمند می گویند. از دیگر قابلیت های این گونه از سمعک ها تنظیم آنها با کامپیوتر است. که وجود کانال ها و باند های متعدد این تنظیمات را آسان تر و پیشرفته تر می سازد. سیستم ردیاب گفتار، همزمان با تقویت گفتار به کنترل و حذف صوت های مزاحم می پردازد. و استفاده از سمعک را برای فرد استفاده کننده ایده آل و لذت بخش می کند.
دمپرها در رزیستانس های آکوستیکی 330-3300Ω برای کاپ با قطر 1.78mm و 680-1500Ω برای کاپ کلینیک شنوایی تهران صفیر با قطر 1.25mm در دسترس هستند.آنها تأثیر زیادی روی هموارسازی پیک دوم به جای پیک اول دارند که در تجویز سمعک های BTE بسیار رایج است. Tecca معتقد است که بیشتر تحقیقات برروی ونت گذاری برای سمعک های ITE تأثیر لیک ها را حذف کرده اند.در استفاده واقعی،در تجویز سمعک هایITE،وجود لیک ها رایج است.Tecca دریافت که تأثیر لیک ها در فرکانس 200hz غالب است(جد.ل 8-2).او اندازه گیری های گوش -واقعی را روی 10 نفر که میانگین طول کانال گوششان 22.6mm بودو متوسط طول سوراخ 8.2mm بود،انجام داد. او از ونت هایی با قطر های 1.3,2.0,3.0mm استفاده کرد.برای ونت های 1.3 و 2.0mm کاهش در فرکانس های زیر 1000hz ایجاد میشد(جدول 8-2).کاهش ایجاد شده با ونت 3mm تا اکتاو بالاتر را در بر میگرفت.(جدول 8-2).وقتی رینگ های درزگیری E-A-R برای کم کردن اثر لیک ها استفاده میشد،تنها کاهش اندکی در بهره فرکانس های پایین ایجاد میشد.(جدول 8-2).به علاوه،تقسیم بندی استاندارد نشان داده شده در جدول 8-2 (0.4-4.0db)کمترین تغییرپذیری بین فردی را نشان میدهد.بنابراین توانایی پیش بینی تأثیرات ونت برای افراد خاص بهتر است. سرانجام،همانطور که قبلا گزارش شد،هنگامی که قطر ونت افزایش می یابد ،کاهش بیشتری در فرکانس های پایین ایجاد میشود و فرکانس رزونانس مرتبط با ونت افزایش می یابد.جدول 8-2 نشان میدهد که برای ونت 1.3و 2mmبین شرایط سیل شده و سیل نشده رزونانس مرتبط با ونت افزایش می یابد اما تأثیر سیل کردن برای ونت 3mm کمترین بود.در یک مطالعه دیگر tecca گزارش کرد که ببیشتر سیستم های ونت قابل تغییر از داخلی های ونت،با ابعاد داخلی متفاوت که به انتهای جانب کانال ونت الحاق شده اند استفاده میکند.او ده نفر را که پوسته های سمعکشان دارای طول سوراخ 22mm و قطر ونت 0.45,0.95,1.45mm مورد ارزیابی قرار داد. شرایط دوم به صورتی بود که قطر ونت به صورت ثابت 2mm بود و طول ونت 22mm و4,10,16 بود.شرایط آخربه صورتی بود که قطر ونت 3mm و طول ونت 4mm بود.نتایج نشان داد که وقتی قطر ونت از 0.45 تا 1.45 افزایش می یافت و طول ونت به اندازه 22mm ثابت نگه داشته میشد کاهش در فرکانس 200hz افزایش می یافت(جدول8-2). کمترین میزان کاهش در فرکانس های بالاتر از 200hz بود.وقتی قطر ونت به اندازه 2mm ثابت نگه داشته میشد و طول مجرای صوتی کاهش می یافت میزان کاهش و فرکانس رزونانس مرتبط با ونت افزایش می یافت.همچنین تفاوت در مقدار کاهش فرکانس های پایین بین 3-5db در فرکانس 200hz بود و قسمت عمده تأثیر ونت در فرکانس های پایینتر از 500hz بود. .alexander و cox پیشنهاد میکنند که وقتی فرکانس قطع برای ونت پایینتر از 750hz است برای افزایش رضایت بیمار از تعدیل الکترونیکی به جای تعدیل آکوستیکی استفاده کنیم.در نهایت tecca گزارش میکند که وقتی قطر ونت افزایش پیدا میکند و متوسط دامنه بین 2.0 و 5.1db تغییر پیدا میکند رزونانس مرتبط با ونت به فرکانس بالاتر انتقال پیدا میکند. ابعاد ونت برای سمعک های سفارشی همچنین میتواند به وسیله تیوبهای سیلیکنی با قطرهای داخلی متفاوت در داخل کانال ونت تغییر پیدا کند.برای مثال این متد توسط شرکت GN resound برای سمعک های سفارشی این شرکت استفاده میشود.با این متد ونت گذاری،ادیولوژیست از روشی که قطر تیوب ونت انتخاب شده از انتهای جانبی تا میانی کانال ونت یکنواخت است استفاده میکند.
نتایج دریافتی استفاده از ونت ها Lunbery و همکارانش،9 نفر با شنوایی نرمال را مورد ارزیابی قرار دادند.آنها گزارش کردند اینجا را کلیک کنید که وقتی افراد به صدای مرد و زن در سکوت و نویز گوش میدادند ،تفاوتی در کیفیت صوت برای قالب های ونت دار و بدون ونت دیده نشد.چهار نفر گزارش کردند که صدای قالب های بدون ونت بلندتر از قالب های ونت دار بود و یگ گرایش کلی به کیفیت صدای قالب های ونت دار وجود داشت. Kuk گزارش کرد که وقتی از قالب های ونت دار استفاده میشود،امتیازات بازشناسی واژه در نویز بالاتر است.اما،hodgson and Murdock بهبودی مشخصی در امتیازات بازشناسی واژه را برای قالب های ونت دار گزارش نمیکنند.kuk 9نفر با کم شنوایی حسی عصبی ملایم تا متوسط شدید را که از قالب های بدون ونت و ونت دار (ونت موازی 2.2mm)استفاده کرده بودند را مورد ارزیابی قرار داد. با استفاده از استراتژی paired comparison و سمعک های قابل برنامه ریزی،REIG با گفتار در سطح 70dbSPL اندازه گیری شد.نتایج نشان داد که REIG برای دو قالب مشابه بود.کیفیت صوت برای داوری درمورد وضوح،به شکل مشخصی برای قالب های ونت دار بهتر بود.وقتی شدت صدا بلند میشد بیشتر افراد شرایط ونت دار را ترجیح میدادند.تفاوت مشخصی در امتیازات بازشناسی واژه برای لیست لغات W-22 که در سطح 70 dbSPL ارائه میشد وجود نداشت.KUK گزارش کرد که گرچه تعدیل الکترونیکی به ما کمک میکند که مطمئن شویم که REIG اندازه گیری شده با REIG تعیین شده مطابقت میکند اما قرار دادن ونت برای افزایش رضایت بیمار ضروری است. ونت در سمعک های سفارشی تا اینجا موضوع ونت در ارتباط با ونت قالب بود.نیاز است که هنگام فیتینگ سمعک های سفارشی،تصمیمات مشابهی با این بحث ها توسط ادیولوژیست ها گرفته شود.در محصولات سفارشی،طول تیوب از خروجی رسیور تا نوک پوسته،به طور معمول 10-12mm طول و 1-2mmعرض دارد.preves برای سمعک ITE،لوله دوتایی یا سوراخ پله ایی(مثل هرن) را که پاسخ فرکانسی فرکانس های بالا را افزایش میدهد تجویز کرد. تیوب در رسیور 6.4mm طول و 1.4mm عرض دارد که در سگمان دوم ،عرضش به 3.6mm میرسد.به علاوه ،دمپر fused mesh ،2200Ω به طرف رسیور قرار داده میشود و پاسخ فرکانسی را هموار میکند.برای پوسته های با سوراخ کوتاهتر ،بخش 3.6mm تیوب،در پشت نوک پوسته،برای حفظ تأثیر آکوستیکی دلخواه منبسط میشود. هنگامی که قطر تیوب سگمان دوم افزایش می یابد،افزایش بیشتری در پاسخ فرکانسی فرکانس های بالا ایجاد میشود.برای جا دادن دمپینگ مورد نیاز در سمعک های ITE ،knowles electronics چهار دمپر دارد که در چهار کاپ با قطرهای خارجی 1.12,1.25,1.37,1.78mm موجود هستند و برای فیت شدن داخل قطرهای داخلی باریک تیوب استفاده شده در سمعک های سفارشی از رسیور تا نوک پوسته طراحی شده اند.
من مشکل دارم، من نیاز به کمک دارم، اما من کمک نمی خواهم مراحل 2و3 خیلی مشابه هستند، اما تفاوت آنها در واژه های مورد استفاده سمعک هوشمند به منظوردرخواست برای نیازبه کمک می باشد. درفرهنگ ما، درخواست کمک راحت نیست. ما دراعتمادبه نفس و خودکفایی خودمان را بهترین می دانیم. دراین مورد، درخواست برای کمک نه تنها به معنای اعتراف به داشتن یک مشکل می باشد، بلکه به معنای تایید وجود ناتوانی وعدم سلامتی نیزمی باشد. وکمک ادیولوژیست ها دراغلب اوقات استفاده ازسمعک می باشد- که توصیه ایست که باعیب وجود سمعک روی گوش، نگرانی های مربوط به ظاهر وپیرشدن گره خورده است. این بیماران ممکن است کاملا آگاه باشند که نیازبه کمک دارند، اما پذیرفتن نوع کمک ما درکل موضوع دیگری است. حال ما چطور می توانیم به بیماران مرحله 2 و3 کمک کنیم که پیشرفت را انتخاب کنند؟ یک راه برای این کار، فراهم کردن فرصتی برای بحث ومذاکره به منظور روشن کردن نگرانی های فردمی باشد. مامی توانیم ازپرسشنامه های خودارزیابی ادیولوژیک موجود به عنوان ابزارهای مشاوره، برای فراهم کردن این فرصت ها استفاده کنیم. این خودارزیابی ها نه تنها وسیله ای رابه منظورتوصیف عکس العمل ها واحساسات زندگی باشنوایی آسیب دیده دراختیاربیمار می گذارد، بلکه آنها می توانند به عنوان راهی برای پرش درمکالمات مشاوره نیزبه کارروند. برای مثال پرسشنامه خودارزیابی ارتباط، پرسشنامه ای کوتاه است (10 آیتم) که نه تنهاشامل سوالاتی درباره وضعیت های شنیداری می باشد، بلکه هم چنین شامل عکس العمل های فردنسبت به آنها به علاوه درک های سایرافراد نسبت به ارتباط با آنهامی باشد. سوال 8 به طورعمدی شروع می شود: "آیا درمورد شنوایی تان مسئله ای وجود دارد که شمارا آشفته می کند؟" اگربیمار نشان دهد که بااین مسئله موافق است یا اینکه کاملا موافق است، دراین صورت ادیولوژیست می تواند بااین پرسش شروع کند "آیا می توانی درمورد این پاسخ بیشترتوضیح دهی؟" ما تازمانی که به بیمار فرصت ندهیم که برایمان توضیح دهد، نمی دانیم که درذهن اوچیست؛ خودارزیابی ها یک روش بی طرفانه وغیرتهدیدآمیز برای فراهم کردن این فرصت می باشند.
دراین مرحله، بیمار معمولا به مامی گوید که "من فقط به این علت اینجاهستم که همسرم ازمن درخواست کرده که شنوایی ام راچک کنم" . ادیولوژیست می تواند با پرسیدن دوسوال به برخی اطلاعات مهم پی ببرد: "همسرتان تجویز سمعک هوشمند درمورد شنوایی شماچه می گوید؟" (اجازه دهیدکه اوداستانش رابگوید، بدون اینکه به اوکمک کنید) وسپس این سوال که "شما امروز شنوایی تان راچطور توصیف می کنید؟" توجه داشته باشیدکه ما ازبیماردرخواست نمی کنیم که هرمشکل شنیداری راتوصیف کند، ما بی طرفانه رفتارمی کنیم. مااکنون دریک دوراهی هستیم، وپاسخ های بیمار مارا درانتخاب مسیر راهنمایی می کند. اگربیماربگوید "من باهمسرم مخالفم، من فکرمی کنم شنوایی ام خوب است" دراین صورت مابا احترام نسبت به برداشت های بیمار رفتارمی کنیم. "بسیارخوب، پس اجازه دهیدتست شنوایی انجام شود وببینیم نتیجه چه می شود." زمانی که آزمایش انجام شد، مابادقت نتایج را ارائه می کنیم: "من به این نتیجه رسیدم که شما یک کم شنوایی متوسط درهردو گوشتان دارید، برای مثال شما حدود 40% ازکلمات را ازدست می دهید. ولی تنها شما می توانید بگویید که آیا آن به عنوان مشکل احساس می شود یاخیر." هدف مااین است که به معضل بیمارتوجه کنیم: نتایج ادیومتریک با وضعیت پیشین بیمار ناسازگار است، بنابراین ممکن است نسبت به آن حالت تدافعی احساس کند. اویا باتوضیحی مثل "فقط گزارش رابرای من بفرستید، من قول می دهم هرکاری لازم باشد انجام دهم" عقب نشینی می کند یا اینکه ممکن است بخواهد به مرحله بعدی توجه کند (در ادامه توضیح داده می شود). اگراو عقب نشینی کند وهیچ تصمیمی در آن زمان نگیرد، دراین صورت او حداقل احساس می کند که ادیولوژیست دیدگاه اورا درک کرده وبرای تغییر، درزمانی که اوآماده نیست به او فشارنیاورده است. اگراو زمانی تصمیم پگیرد که دریافت کمک شنوایی راپیگیری کند، دراین صورت اواحساس می کند که می تواند به این ادیولوژیست اعتماد کند. همراهی بیمار به خارج ازمطب بدون دریافت کمک شنوایی به معنای شکست ادیولوژیست نیست.
پروسه Help-Seeking قبل ازاینکه بیمارازتوصیه های یک خرید سمعک استارکی ادیولوژیست برای درمان کم شنوایی پیروی کند، دو وضعیت روان شناسی بایدبررسی شوند: پذیرش مشکل فرد وتمایل به ایجاد تغییر. ادیولوژیست ها اغلب اشتباه می کنند اگرآنهافرض کنند که زمانی که بیماربرای اولین ملاقات مراجعه می کند، این وضعیت هارا پذیرفته است. پروسه Help-seeking دارای 4مرحله می باشد: هر3مرحله اول، نشان دهنده ستیزهای روانی برای بیمارمی باشند. اگرماتوصیه برای دریافت کمک شنوایی را قبل ازاینکه بیماردرمرحله آخرباشد ارائه دهیم، دراین صورت این توصیه ها به عنوان تداخلات مخالف درک می شوند- یعنی آخرین تاثیری که مامی خواهیم داشته باشد. ماباید هرمرحله رابررسی کنیم ومثالی ازچگونگی وجود آن مرحله درفعالیت های ادیولوژی را ارائه کنیم. ماهم چنین درمورد روش های مختلف برای کمک به پیشرفت بیمار درطول این مراحل بحث خواهیم کرد.این روش هابراساس یک فرض منطقی توسعه یافته توسط Rogers می باشند: زمانی که بیماران دریک محیط حمایتی هستند واحساس می کنند درانتخاب گزینه ها آزادند، دراین صورت بیماران "پیشرفت را انتخاب خواهندکرد"؛ به عبارت دیگر، زمانی که افراد احساس نمی کنندکه برای حمایت ازخودشان وتصمیم شان مجبورند، دراین صورت احتمال اینکه آنها انتخاب هایی را داشته باشندکه بیشترمورد توجهشان است، بیشتراست. مرحله 1: من مشکلی ندارم این مرحله اغلب توسط ادیولوژیست ها تحت عنوان انکارتوصیف می شود. بااین حال این نوع تفکرمختصرنویسی، زیاد به ادیولوژیست هاکمک نمی کند. مانیاز داریم بفهمیم زمانی که یک بیمارمی گوید "من مشکل شنوایی ندارم"، امادرواقع منظوراو به معنای چیزی که گفته نیست. بیماربا مشکلش زندگی می کند وبه خوبی می داند که شنوایی اش تغییرکرده، اوشروع به ستیزمی کند. این توضیح تنها به این معناست که، درحال حاضراین بیمارآماده نیست که درمورد این مشکل باما صحبت کند، یااینکه هنوزبرای درمیان گذاشتن این مشکل شخصی اش به ماراست نمی گوید. دراین زمان مواجهه باکم شنوایی، برای فردغیرقابل پذیرش است. یک اظهارواضح وبدیهی درمورد ماهیت انسان وجود دارد: " اگرشما مراهل دهید، من به عقب هل می دهم" . باتوجه به این نکته، ناکارآمدترین روش برای انجام "هل دادن" بیماربه سمت پذیرش می باشد.
درحوزه مشاوره غیرحرفه ای، دوتمایزمی تواند ایجادشود: مشاوره غیرحرفه ای می تواند خرید سمعک اتیکن شکلی ازمشاوره اطلاعاتی یامشاوره سازگاری فردی باشد. مثال هایی ازمشاوره اطلاعاتی پیش ازاین ارائه شد (یعنی عمل توضیح یابیان اطلاعات برای بیماران یاخانواده ها). مشاوره اطلاعاتی حائزاهمیت است اما اغلب به طورضعیف انجام می شود؛ به طورکلی شواهدی نشان می دهند که بیماران تنها حدود 50% ازچیزهایی که آزمایشگربه آنهامی گوید رامتوجه می شوند وتنها 50% این اطلاعات رابه یادمی آورند. به عبارت دیگر، اگرمانسبت به این خطرآگاه نباشیم، تنها 25% ازمشاوره طلاعاتی ماممکن است موثرباشد و75%بقیه به هدرمی رود. هنگام انتقال اطلاعات، ادیولوژیست بایدنسبت به آمادگی بیماربرای یادگیری خیلی حساس باشد. ماباید به یادآوریم که افرادهنگام آشفتگی یاضربه روحی زیاد یاد نمی گیرند یا نمی فهمند، وبنابراین زمانی که بیماربرای مراجعه بعدی تلاش می کند که اطلاعات نقل شده رابه یادآورد وبفهمد، مانیازداریم که کپی اطلاعات را باجزوات، ویدئوها و... فراهم کنیم.مرکزاین فصل روی مشاوره سازگاری فردی می باشد. بیماران باید درطول روندجستجو برای دریافت کمک شنوایی چه مراحلی راانجام دهند؟ وچطورما می توانیم دراین پروسه به آنهاکمک کنیم؟عکس العمل های عاطفی وروانی بیمارنسبت به کم شنوایی چیست؟ وماچطورمی توانیم درسازگارشدن نسبت به این عکس العمل هابه بیماران کمک کنیم؟ (Hint: مدل مشاوره"help patients help themselves" رابررسی می کنیم). چون بیماران تنها نیستند، بنابراین مادراین فصل به چگونگی تاثیرکم شنوایی بیماران روی روابط شان باهمسرشان واعضای جامعه نیزتوجه می کنیم.Update: بامعرفی دکترای ادیولوژی، تقریبا همه فارغ التحصیلان برنامه های آموزشی اکنون یک دوره مشاوره رامی گذرانند یااینکه به طورفعال، آموزش مشاوره رادردوره های آموزشی دیگر به اتمام می رسانند. دانشجویان برای حمایت ازبیماران درطول پروسه جستجوی کمک آماده می شوند، واین روند دربخش بعد توصیف می شود.
امروزه تکنولوژی بیسیم (وایرلس) نیز در سمعک های هوشمند استفاده می شود. سمعک هوشمند که از بروزترین انواع تکنولوژی سمعک ها می باشد. لازم به ذکر است که قیمت سمعک بر اساس تکنولوژی های به کار رفته در آن تغییر می کند. این تکنولوژی قابلیت اتصال با وسایل الکترونیکی مثل لپ تاپ، تلفن، تلویزیون و … را فراهم می کند. سمعک های هوشمند برای انواع مختلف کم شنوایی کاربرد دارد. و در اندازه های مختلف نامرئی، داخل گوشی و پشت گوشی وجود دارد؛ که خوشبختانه شنوایی از طریق دستگاه را تا حد زیادی به شنوایی طبیعی نزدیک کرده است. انواع برند های سمعک نامرئی هوشمند شامل سمعک ویدکس ، سمعک استارکی ، سمعک اینترتون ، سمعک زیمنس ، سمعک فوناک ، سمعک یونیترون و سمعک اتیکن است.
کلینیک سمعک
کلینیک مدرن ارزیابی شنوایی و تجویز تخصصی سمعک تهران صفیر در تهران واقع در خیابان شریعتی، قلهک با مدیریت مستقیم آقای دکتر ایوب ولدبیگی متخصص شنوایی، تعادل و تجویز سمعک با استفاده از به روز ترین دستگاه ها و متدهای علمی تجویز سمعک واقع در تهران شمال (قلهک)، آماده خدمت گزاری به مراجعین محترم است. رسالت این مجموعه برطرف کردن مشکلات افراد کم شنوا و همچنین مشاوره به افراد با اختلالات شنوایی است. برخی از فعالیت های این مجموعه عبارتند از: ارزیابی های پایه و تخصصی شنوایی، ارزیابی عملکرد شیپور استاش، ارزیابی و درمان وزوز گوش (Tinnitus) با سمعک جدید دارای تکنولوژی حذف وزوز، و همچنین تجویز تخصصی انواع سمعک های نامرئی واقعی (IIC)، پشت گوشی، استخوانی، وایرلس و … است. کلینیک تجویز سمعک تهران صفیر به خاطر رفاه حال افرادی که در تهران هستند و قادر به مراجعه به مطب نیستند هم گزینه تجویز دقیق سمعک در منزل هم قرار داده است. برای مراجعین محترم خارج از تهران هم گزینه تجویز سمعک یک روزه در نظر گرفته است.
در سمعک های هوشمند، مانند سمعک ویدکس علاوه بر پردازش دیجیتالی سمعک هوشمند پیشرفته صداهای دریافتی، امکان ذخیره و نگهداری داده‌ها نیز وجود دارد. این داده ها شامل نحوه استفاده کاربر از سمعک در محیط های مختلف می باشد. پس از یک تا دو هفته، ذخیره سازی داده ها بر روی دستگاه، تنظیمات مورد نیاز کاربر بصورت خودکار سنجیده می شود. و بر روی دستگاه اعمال می گردد. از آن پس با ورود فرد به هر محیطی، مکانیسم سمعک شروع به شناسایی محیط اکوستیکی کرده؛ و تنظیمات مربوط به آن محیط را به طور خودکار اعمال می کند.
در این مرحله الگوریتم های دقیق و پیشرفته سمعک، محاسبات و سریعی را انجام می دهند، و درک گفتار در آن محیط را به حداکثر می رسانند. به دلیل اینکه این سمعک ها، سطح مطلوب صوتی و میزان تقویت صوت ها برای فرد استفاده کننده را یاد می گیرند، به آنها سمعک هوشمند می گویند. از دیگر قابلیت های این گونه از سمعک ها تنظیم آنها با کامپیوتر است. که وجود کانال ها و باند های متعدد این تنظیمات را آسان تر و پیشرفته تر می سازد. سیستم ردیاب گفتار، همزمان با تقویت گفتار به کنترل و حذف صوت های مزاحم می پردازد. و استفاده از سمعک را برای فرد استفاده کننده ایده آل و لذت بخش می کند.
امروزه تکنولوژی بیسیم (وایرلس) نیز در سمعک های هوشمند استفاده می شود. که از بروزترین انواع تکنولوژی سمعک ها می باشد. لازم به ذکر است که قیمت سمعک بر اساس تکنولوژی های به کار رفته در آن تغییر می کند. این تکنولوژی قابلیت اتصال با وسایل الکترونیکی مثل لپ تاپ، تلفن، تلویزیون و … را فراهم می کند. سمعک های هوشمند برای انواع مختلف کم شنوایی کاربرد دارد. و در اندازه های مختلف نامرئی، داخل گوشی و پشت گوشی وجود دارد؛ که خوشبختانه شنوایی از طریق دستگاه را تا حد زیادی به شنوایی طبیعی نزدیک کرده است. انواع برند های سمعک نامرئی هوشمند شامل سمعک ویدکس ، سمعک استارکی ، سمعک اینترتون ، سمعک زیمنس ، سمعک فوناک ، سمعک یونیترون و سمعک اتیکن است.
اهمیت مدیریت کم شنواییعلی رغم اثرفراگیر مشکلات شنوایی، اما افراد قیمت سمعک زیمنس نسبتا کمی برای مدیریت آن تلاش می کنند. برای مثال کمتراز 20% بزرگسالانی که استفاده ازتقویت کننده (که رایج ترین روش مدیریت کم شنوایی می باشد)می تواند برای آنها مفیدباشد، آن را خریداری می کنند. دربزرگسالان اغلب، بین زمانی که آنها متوجه اولین مشکلات شنوایی می شوند وزمانی که سرانجام آنها با یک ادیولوژیست مشورت می کنند، سال ها فاصله است. احتمال اینکه بزرگسالان با اولین مراجعه سمعک راخریداری کنند، خیلی زیاد است چون شدت کم شنوایی آنها خیلی افزایش یافته یااینکه آنها تحت تاثیر اصرار اعضای خانواده این کار را انجام می دهند. متاسفانه، تقریبا 1/5 سمعک های خریداری شده به ندرت گذاشته می شوند. سایر مداخلات توانبخشی مثل آموزش ارتباطی، مشاوره وشرکت درگروه های خودیاری حتی کمتراز تقویت به کار می روند.درمان مشکلات مربوط به شنوایی بهعلت ناهمگونی جمعیت آسیب دیده، پیچیده است. بنابراین تعجب آورنیست که درگزارشات بیشمار محققین بین ارزیابی آبجکتیوکم شنوایی وخودارزیابی معلولیت کم شنوایی، تطابق وجود ندارد. مواردی مثل درجه کم شنوایی، سن، جنسیت، وضعیت اقتصادی-جتماعی، ویژگی های شخصیتی ووضعیت شغلی فرد، می توانند هرکدام به تنهایی یا به صورتترکیبی روی چگونگی تاثیرکم شنوایی روی فرد، اثرگذارند. به عنوان مثال، اثرات اجتماعی کم شنوایی درجنسیت های مختلف، متفاوت است. به طورمعمول، زنان درمیزان صلاحیت بالاتری نسبت به مردان قرارمی گیرند، که این حالت ممکن است مشاهده اثرات منفی کم شنوایی درمردان را افزایش دهد. کم شنوایی می تواند منجربه اختلالات قابل توجه درفعالیت های روزمره شود. یک بررسی اخیرانجام شده روی بزرگسالان 40تا 59 ساله که اصطلاحا Baby Boomers نامیده می شوند
حقوق قانونی برای دست یابی به ارتباط که درقانون مربوط به امریکایی های دارای معلولیت تضمین شده است قیمت سمعک زیمنس و 5) اطلاعاتی درمورد چگونگی دست یابی به گروه های حمایتی جامعه. برنامه های AR ممکن است دردانشگاه ها، بیمارستان ها، مراکزاجتماعی ومراکزخصوصی موجود باشند. این برنامه ها فرصت هایی رافراهم می آورند که به موجب آن بزرگسالان وخانواده های آنان می توانند: 1) با سایرافراد دارای کم شنوایی واعضای خانواده آن ها دیدارکنند، 2)استراتژی هایی برای مقابله باشرایط دشوار ارتباطی رابه اشتراک گذارند و 3)حمایت برابری دریافت کنند. علاوه بر برنامه های AR، افراد می توانند ازطریق اینترنت وکتابخانه ها نیز اطلاعاتی را درباره خدمات ومحصولات موجود جمع آوری کنند. بادراختیار داشتن این اطلاعات، افراد دارای کم شنوایی دروضعیت خوبی برای کنترل نگرانی های موجود دررابطه با مدیریت کم شنوایی شان هستند.سایرمشکلات رایج دربین بزرگسالان دارای کم شنوایی مثل وزوز واختلالات تعادل ممکن استحداقل دربخشی ازپروسه مدیریت ادیولوژیک قرارگیرند. تخمین زده شده که 8% تا 20% جمعیت بزرگسال درامریکا دارای وزوز هستند ودربزرگسالان 40 تا 70 ساله نیزاحتمال گزارش این مشکل یشتراست. اگرچه اکثریت این افراد صداهایی مثل زنگ زدن، همهمه وصداهایی که درفعالیت های روزانه شان اختلالی ایجاد نمی کند راگزارش می کنند، اما 1% تا 2% ازاین جمعیت بیان می کنند که وزوز شدید آنها راناتوان کرده است. درنتیجه، میلیون ها بزرگسال به دنبال روش های درمانی برای تسکین علائم وزوز وکاهش تاثیرآن روی فعالیت های روزمره وهم چنین کاهش احساس اضطراب وافسردگی وبه حداقل رساندن تاثیرآن روی ایجاد اختلال درخواب شان می باشند. همانند وزوز، سرگیجه واختلالت تعادل نیزازعلائم رایج دربزرگسالان دارای کم شنوایی می باشند. تقریبا 1/3 بزرگسالان باسن 60سال وبیشتر دارای dizziness هستند. شیوع dizziness (شامل سرگیجه) با افزایش سن بیشترمی شود وبیشتر دربین زنان تشخیص داده شده است. مشکلات dizziness حاد ومزمن به اختلالات لابیرنتیت، بیماری منیر، تروما، اختلالات نورولوژیک، قرارگیری در معرض عوامل اتوتوکسیک واختلالات روانی مربوط است. dizziness واختلالات تعادلی باعث سقوط، ترس ازسقوط وایجاد محدودیت درفعالیت های روزانه می شوند. درادامه این فصل درمورد درمان وزوز وdizziness بحث شده است.
تمام زبان ها هجاهایی دارند که از واکه ها تشکیل شده، تمام زبان ها جمله هایی دارند که فاعل، فعل و مفعول دارد. گرامر همگانی سمعک زیمنس هوشمند محدوده ای از موقعیت های مختلف را که در زبان مجاز هستند (یا تغییرات پارامتریکِ ممکن) را مشخص می کند. به عنوان مثال، زبان ها اجازه می دهند که هجای خوشه همخوان نهایی ساده یا پیچیده باشد، زبان ها نقش های گرامری را بوسیله مورفولوژی یا ترتیب کلمات مشخص می کنند. بر این اساس، تمامی زبان های بشری باید اصول سازمانبندی کلی که UG مشخص کرده پیروی کنند و تنها به شکلی که UG مشخص می کند با هم تفاوت داشته باشند. سومین مشخصه همگانی زبان بشری این است که هر کدام از آنها دارای اندوخته واژگانی (lexicon) هستند. اندوخته واژگانی مجموعه ای از کلمات یک زبان است و بیشتر ویژگی های خاص هر زبان در همین واژگان است که وجود دارند. با این وجود واژگان همه زبان ها حاوی اطلاعات مشابهی است (مثل تلفظ، معنی، نقش دستوری و...) و واژه ها نسبت به یکدیگر به شیوه های مشابهی سازمانبندی می شوند. در انتهای این فصل هنگامی که برخی ویژگی های کلیدی اجزای فونولوژیک، مورفولوژیک و نحوی گرامر را توضیح دادیم مجددا به موضوع واژگان و سازمانبندی آن بر میگردیم. سیگنال گفتاری در فصل اول فرق بین زبان و سیگنالی که زبان با آن کدگذاری شده است (گفتار، نوشته و حرکات) را دریافتیم. در این قسمت کمی از هدفمان که بررسی گرامر و واژگان زبان های طبیعی است منحرف می شویم و مقدمه ای راجع به برخی ویژگی های صداهای گفتاری بیان می کنیم. در اینجا روی گفتار تمرکز داریم تا اطلاعات و زمینه کافی در مورد نکات بسیاری که در جای‌جای این کتاب مطرح شده است را کسب کنید. در اینجا به علت کمبود فضا در مورد نوشتار و حرکات (gestures) صحبت نمی کنیم. مهم است بدانیم که سیستم های گفتاری و gestural هر دو در بیولوژی انسان ریشه دارند در حالی که سیستم های نوشتتاری مصنوع و ساخته فرهنگ هستند. در فصل 3 راجع به این موضوع صحبت می کنیم.
تمامی زبان ها گرامری دارند که از اجزای فونولوژیک و قواعد مربوط به سیستم صدایی آن زبان، اجزای سمعک هوشمند زیمنس مورفولوژیک و قواعد حاکم بر اَشکال کلمات و همینطور اجزای نحوی (syntactic) و قوانین حاکم بر ساختار جمله تشکیل شده است. جزئیات مربوط به زیرمجموعه های (subsystems) گرامر از زبانی به زبان دیگر متفاوت است اما وجود این اجزای مستقل، نوع اطلاعاتی که در خود دارند و شکل و خصوصیات گرامر آنها در تمامی زبان ها مشابه است. این نکته برای زبان هایی با رسوم ادبی طویل و زبان های فاقد سیستم نوشتاری، زبان هایی با میلیون ها گوینده در سراسر دنیا، زبان هایی با تنها چند گوینده در یک منطقه کوچک، زبان هایی که از گفتار به عنوان فضای اصلی انتقال اطلاعات استفاده می کنند و نیز زبان هایی که از اشارات دست و صورت استفاده می کنند (زبان اشاره) به همان میزان صحت دارد. شکل کلی، زیر سیستم ها، سازمان بندی و عملکرد گرامر همگی جهانی و همگانی بوده و بنابراین در تمامی زبا ها مشترک هستند. یکی دیگر از ویژگی های همگانی زبان انسان این است که گرامر ویژه هر زبان توسط چیزی به نام گرامر همگانی یا Universal Grammar (UG) محدود شده است. UG شامل اصولی کلی است که در تمام زبان ها مشابه اند و مشخص می کند زبان ها به چه طرقی می توانند متفاوت باشند. ویژگی های مربوط به زبان های خاص تنها به چند طریق محدود از هم متفاوتند و این تفاوت ها موجب شکل گیری دسته های بزرگی از زبان ها می شود که در زمینه یک ویژگی خاص با هم مشابه هستند.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
